top of page

Doktryna wiary

skrócona w moim wydaniu :))

Na poczÄ…tku Bóg stworzyÅ‚ anioÅ‚y, nastÄ™pnie stworzyÅ‚ czÅ‚owieka, niestety to czÅ‚owieka nazwaÅ‚ Bóg swoim synem i dlatego niektóre anioÅ‚y poczuÅ‚y siÄ™ dotkniÄ™te i powstaÅ‚o zÅ‚o - szatan. W ogrodzie Edenu wąż skusiÅ‚ EwÄ™ na ... seks, odbyÅ‚ z niÄ… stosunek. Przez seks weszÅ‚o na Å›wiat zÅ‚o. Tak że w pewnym sensie jesteÅ›my dziećmi i Boga i Szatana, zatem mamy dwoistÄ… naturÄ™. Duch zawsze dąży do dobra, ciaÅ‚o nas zwodzi i oszukuje. Dlatego trzeba ciaÅ‚o dyscyplinować żeby wzmocnić ducha.

Każdy byt materialny wchodzi w relacjÄ™ z Bogiem swoim stwórcÄ…. Każdy byt posiada dwoistÄ… naturÄ™ : mÄ™skÄ… i żeÅ„skÄ… (jing i jang). Każdy byt posiada formÄ™ zewnÄ™trznÄ… i charakter wewnÄ™trzny, Jedno wpÅ‚ywa na drugie. To co widoczne jest obrazem wnÄ™trza. Również Bóg posiada dwoistÄ… naturÄ™. Charakter wewnÄ™trzny i formÄ™ zewnÄ™trznÄ….

Każda istota jest stworzona na podobieństwo Boga. Jang to natura wewnętrzna (męska), jing to na natura zewnętrzna ( zeńska)

Dawanie i branie oraz podstawa czterech pozycji

Bóg jest źródÅ‚em energii która daje energiÄ™ każdemu stworzeniu - pierwotna energia uniwersalna. Każdy byt we wszechÅ›wiecie posiada dwoiste przymioty i jest obdarzony pierwotnÄ… energiÄ… , za sprawÄ… której wchodzi w czynność dawania i brania. Jest to tzw, wieczna podstawa wzajemna. Upadek czÅ‚owieka (patrz Ewa i szatan) zniszczyÅ‚ jego więź z Bogiem. CzÅ‚owiek zjednoczyÅ‚ siÄ™ z Szatanem wchodzÄ…c z nim w relacje . Jezus dziÄ™ki doskonaÅ‚ej relacji dawania i brania osiÄ…gnÄ…Å‚ jedność z Bogiem i staÅ‚ siÄ™ naszym poÅ›rednikiem, dziÄ™ki niemu możemy odzyskać utraconÄ… jedność z Bogiem. CzÅ‚owiek odzyskuje w ten sposób swojÄ… pierwotnÄ… naturÄ™.

Bóg ma dwa przymioty : dawanie i branie, DziÄ™ki nim powstaje siÅ‚a, która powoduje rozmnażanie, PowstajÄ… obiekty również o dwoistych przymiotach. Dwa byty sÄ… w stosunku do siebie podmiotami i obiektami. NastÄ™pnie tworzÄ… harmonijnÄ… caÅ‚ość i stajÄ… siÄ™ nowym obiektem dla Boga. Zasada ta to Pierwowzór - podziaÅ‚ - jedność. Bóg stanowi centrum relacji. Pierwowzór to centrum , obiekt i podmiot, jedność obiektu i podmiotu.

Podstawa czterech pozycji powstaje w wyniku jednoÅ›ci trzech obiektów (pierwowzoru, obiektu i podmiotu , jednoÅ›ci obiektu i podmiotu). JeÅ›li podczas procesu pierwowzór - podziaÅ‚ - jedność, wywodzÄ…ce siÄ™ z niego podmiot i obiekt oraz ich jedność osiÄ…gnÄ… cel trzech obiektów powstaje podstawa czterech pozycji.

CiaÅ‚o czÅ‚owieka to obiekt ustanawia jedność z umysÅ‚em (dwoistość-Å‚Ä…czenie siÄ™-czynność dawania i brania ). czÅ‚owiek staje siÄ™ obiektem Boga jeÅ›li :umysÅ‚ "krążąc" wokóÅ‚ Boga osiÄ…gnie z nim jedność a ciaÅ‚o zjednoczy siÄ™ z umysÅ‚em (znów jedność). Wtedy czÅ‚owiek odzwierciadla dwoiste przymioty Boga i staje siÄ™ jednoÅ›ciÄ… wypeÅ‚niajÄ…c tym samym cel stworzenia. Funkcjonuje wówczas w przestrzeni trójwymiarowej, jego życie jest ruchem sferycznym w którym centrum znajduje siÄ™ Bóg. CzÅ‚owiek może wówczas panować nad Å›wiatem duchowym. CzÅ‚owiek jest centrum stworzenia.Centrum czÅ‚owieka jest Bóg. Każdy byt który ustanowiÅ‚ podstawÄ™ czterech pozycji staje siÄ™ ucieleÅ›nieniem prawdy na poziomie obrazu (ludzie), i na poziomie symbolu (reszta Å›wiata). Podstawa czterech pozycji porusza siÄ™ ruchem sferycznym w caÅ‚kowitej jednoÅ›ci z Bogiem. Gdy osiÄ…gniemy ideaÅ‚ Boży wszystkie byty ucieleÅ›niać bÄ™dÄ… pierwotnÄ… naturÄ™ wewnÄ™trznÄ… i pierwotnÄ… formÄ™  zewnÄ™trznÄ… Boga poruszajÄ…c siÄ™ ruchem sferycznym stanowiÄ…cym podstawÄ™ Bożego panowania. Bóg stanie siÄ™ wszechobecny.

Trzy wielkie Błogosławieństwa

WedÅ‚ug Moona jest to bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo pÅ‚odnoÅ›ci, bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo rozmnażania siÄ™, bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo panowania (powoÅ‚uje siÄ™ na werset biblijny "BÄ…dźcie pÅ‚odni (..) "BÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa mogÄ… być zrealizowane tylko w oparciu o podstawÄ™ czterech pozycji, która jest fundamentem stworzenia. Celem czÅ‚owieka jest sprawianie Bogu radoÅ›ci. Jak to można osiÄ…gnąć? UstanawiajÄ…c Królestwo Niebieskie na ziemi. Jak ustanowić Królestwo? Poprzez trzy bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa. Kluczem do pierwszego bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa jest doskonaÅ‚ość charakteru Zjednoczmy umysÅ‚ i ciaÅ‚o w procesie dawania i brania a staniemy siÄ™ ÅšwiÄ…tyniÄ… Boga osiÄ…gajÄ…c jedność z Bogiem  dziedziczymy boskÄ… naturÄ™!!! Drugie bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo to idealna rodzina, która pierwotnie miaÅ‚a być zrealizowana przez Adama i EwÄ™, później przez Jezusa (nie speÅ‚niÅ‚o siÄ™ bo Chrystus zostaÅ‚ ukrzyżowany). Trzecie bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo oznacza panowanie czÅ‚owieka nad Å›wiatem natury , SpeÅ‚nione poprzez podstawÄ™ czterech pozycji  z Bogiem w centrum.

Dobro i zło

Dobro : czyn służący realizacji Bożego celu stworzenia. Gdy podmiot i obiekt jednoczą się we wzajemnej relacji stając się trzecim obiektem i budując podstawę czterech pozycji.

ZÅ‚o : odwrotnie, szatan w centrum.

Stworzenie Å›wiata wedÅ‚ug doktryny moonistycznej odpowiada tej zawartej w Biblii - z KsiÄ™gi Genesis. Okres stwarzania trwaÅ‚ 6 dni, jednakże rozumiany w sposób symboliczny. Każdy byt potrzebuje rozwoju aby osiÄ…gnąć doskonaÅ‚ość. Okres wzrostu symbolizuje noc aby o poranku osiÄ…gnąć doskonaÅ‚ość - ideaÅ‚ stworzenia...
Trzy uporzÄ…dkowane etapy wzrostu:

WszechÅ›wiat posiada naturÄ™ wewnÄ™trznÄ… i pierwotnÄ… formÄ™ zewnÄ™trznÄ…. Bóg symbolizuje liczbÄ™ 3, a wiÄ™c wszystkie byty przechodzÄ… przez trzy etapy. Cel stworzenia  -podstawa czterech pozycji powstaje trójetapowo. Bóg - Adam i Ewa (maÅ‚zęństwo) - potomstwo. Byty osiÄ…gajÄ… doskonaÅ‚ość poprzez trzy etapy wzrostu : etap ksztaÅ‚towania, etap wzrastania, etap speÅ‚nienia. CzÅ‚owiek nie osiÄ…gnÄ…Å‚ celu stworzenia bowiem upadÅ‚, jest czÅ‚owiekiem upadÅ‚ym podobnie jak Å›wiat czÅ‚owieka. Aby siÄ™ odnowić musi przejść przez te trzy etapy. W momencie swego upadku czÅ‚owiek znajdowaÅ‚ siÄ™ na etapie wzrastania. Okres wzrastania to sfera poÅ›redniego dziaÅ‚ania Boga. CzÅ‚owiek jest tak stworzony, że jego wzrost wymaga wypeÅ‚nienia odpowiedzialnoÅ›ci. OdpowiedzialnoÅ›ciÄ… pierwszych ludzi byÅ‚o zaufanie Bogu i nie spożywanie owocu, co jak wiadomo nie  zostaÅ‚o  wypeÅ‚nione. Czyli czÅ‚owiek nie osiÄ…gnÄ…Å‚ doskonaÅ‚oÅ›ci , ponieważ okazaÅ‚ siÄ™ być nieodpowiedzialnym. Kiedy speÅ‚nimy swojÄ… odpowiedzialność, odziedziczymy BoskÄ… zdolność tworzenia i posiÄ…dziemy wÅ‚adzÄ™ nad stworzeniem, wÅ‚Ä…cznie ze Å›wiatem anioÅ‚ów. Musimy wypeÅ‚nić naszÄ… odpowiedzialność zgodnie z ZasadÄ… Odnowy. Odnowimy nasze prawo panowania nad wszechÅ›wiatem również nad szatanem.

Gdy ludzie osiÄ…gajÄ… jedność z Bożym Sercem jednoczÄ…c siÄ™ z nim wypeÅ‚niajÄ… cel stworzenia. ZnajdujÄ… siÄ™ wówczas w sferze bezpoÅ›redniego panowania, która jest sferÄ… doskonaÅ‚oÅ›ci.CzÅ‚owiek , który osiÄ…gnie jedność z Bogiem bÄ™dzie z miÅ‚oÅ›ciÄ… peÅ‚nÄ… doskonaÅ‚oÅ›ci panować nad naturÄ…. Wówczas caÅ‚y wszechÅ›wiat bÄ™dzie urzeczywistniaÅ‚ dobro.

​

Świat materialny i świat duchowy

WszechÅ›wiat skÅ‚ada siÄ™ ze Å›wiata bezcielesnego i Å›wiata cielesnego. MooniÅ›ci wierzÄ…, że Å›wiat duchowy jest tak samo realny i namacalny jak Å›wiat materialny. CzÅ‚owiek zostaÅ‚ stworzony po to by być Panem wszechÅ›wiata. CzÅ‚owiek ma dwoistÄ… naturÄ™ fizycznÄ… i duchowÄ…. WszechÅ›wiat utraciÅ‚ swego pana z powodu upadku czÅ‚owieka.

Struktura osoby fizycznej : osoba fizyczna składa się z umysłu fizycznego (podmiot i ciała fizycznego (obiekt)

Struktura osoby duchowej : osoba duchowa (duch) skÅ‚ada siÄ™ z umysÅ‚u duchowego (podmiot) i z ciaÅ‚a duchowego (obiekt) kontaktuje siÄ™ z Bogiem i ze Å›wiatem duchowym. Panuje nad Å›wiatem bezcielesnym, również nad anioÅ‚ami. Osoba duchowa wzrasta i rozwija siÄ™ poprzez wzajemnÄ… wymianÄ™ z czynnikiem życia (typ jang) pochodzÄ…cym od Boga i czynnikiem witalnym (jin) pochodzÄ…cym od osoby fizycznej.

Duch osiąga dojrzałość jako duch boski kiedy osoba duchowa i osoba fizyczna danego
człowieka jednoczą się w doskonałej czynności wzajemnej wymiany w ześrodkowaniu w Bogu, ustanawiając podstawę czterech pozycji. Duch może wzrastać i rozwijać się tylko poprzez swoje ciało.Osoba duchowa może osiągnąć doskonałość tylko poprzez życie tu na ziemi.

Rozwojem osoby duchowej kieruje umysÅ‚ duchowy, a sam wzrost ma miejsce na bazie osoby fizycznej. Wzrost osoby duchowej do doskonaÅ‚oÅ›ci odbywa siÄ™ przez trzy kolejne etapy, okreÅ›lone ZasadÄ… Stworzenia. Duch osiÄ…ga dojrzaÅ‚ość jako duch boski kiedy osoba duchowa i osoba fizyczna danego czÅ‚owieka jednoczÄ… siÄ™ w doskonaÅ‚ej czynnoÅ›ci wzajemnej wymiany zeÅ›rodkowanej na Bogu.

To nie Bóg decyduje o tym, czy po Å›mierci czÅ‚owieka jego duch idzie do nieba czy też
do piekÅ‚a;  decyduje o tym on sam. Ludzie sÄ… stworzeni w ten sposób, że po osiÄ…gniÄ™ciu
doskonaÅ‚oÅ›ci bÄ™dÄ… oddychać miÅ‚oÅ›ciÄ… Boga. Ci, którzy za życia na ziemi popeÅ‚niali grzechy,
stają się duchami okaleczonymi, niezdolnymi w pełni oddychać tą miłością. Stać przed
Bogiem, centrum prawdziwej miłości, jest dla nich udręką. Z własnej woli wybierają piekło,
miejsce odległe od Bożej miłości.

UmysÅ‚ czÅ‚owieka skÅ‚ada siÄ™ z umysÅ‚u duchowego i z umysÅ‚u fizycznego. sumienie jest tym co kieruje nas w stronÄ™ dobra. Jednak w wyniku upadku czÅ‚owiek straciÅ‚ Å›wiadomość absolutnego dobra.To nasz umysÅ‚ pierwotny dąży do absolutnego dobra. Nasz umysÅ‚ pozostaje pod wpÅ‚ywem szatana (umysÅ‚ zÅ‚a) Nasz umysÅ‚ pierwotny i sumienie walczÄ… z nim (dualizm).

Koniec.

​

 

 

 

​

 

​

 

.

 

bottom of page